دلبستگی در کودک

سلام

با توجه به درخواست یکی از مراجعان تصمیم گرفتم تا مطلبی در مورد کودک و سبک دلبستگی او بگذارم.

دلبستگی:پیوند عاطفی عمیق با افراد خاصی که اساسا تکیه گاه هستند دلبستگی نامیده می شود.کودک از بودن در کنار تکیه گاه احساس ایمنی ,آرامش و شادی می کند.

رجوع شود به ادامه مطلب

مشخصات تکیه گاه دلبستگی:

کودک  هنگامی که ترسیده است به تکیه گاه مراجعه می کند.هنگام بازی برای حرف زدن به تکیه گاه مراجعه می کند.تکیه گاه بهتر از هرکسی کودک را آرام می کند.هنگامی که تکیه گاه حضور دارد کودک به جستجو در محیط می پردازد.

اگر کسی در بزرگسالی بتواند خوب ارتباط برقرار کند یعنی مرحله دلستگی را به خوبی پشت سر گذاشته است و اگر کسی نتوانست خوب ارتباط برقرار کند یعنی مرحله دلبستگی را خوب پشت سر نگذاشته است.

چند نوع دلبستگی وجود دارد:ایمن/ناایمن دوری جو/نا ایمن مقاوم/ناایمن آشفته-سردرگم

دلبستگی ایمن:

بر اساس یک موقعیت نا آشنا این کودکان از مادر به عنوان پایگاهی امن استفاده می کنند .این کودکان وقتی تنها می مانند احتمالا گریه می کنند و وقتی مادر باز می گردد به طرف او می روند و با ورود مادر گریه ی آنها کاهش پیدا می کند.

دلبستگی نا ایمن دوری جو:

هنگام حضور مادر به او بی توجه هستند و به فرد غریبه مثل مادر خود پاسخ می دهند و وقتی مادر باز می گرددبه طرف او نمی روند و به او نمی چسبند.

دلبستگی ناایمن مقاوم:

اصولا حاضر به جدا شدن از مادر نیستند و اورا رها نمی کنند پس از بازگشت مادر از روی خشم با او رفتار می کنند و گریه این دسته از کودکان قابل کنترل نیست.

دلبستگی ناایمن آشفته-سردرگم:

بیشترین ناایمنی از آنِ این گروه است .در هنگام بازگشت مادر رفتارهای سردرگم و متضادی نشان می دهند .حالت قهر آمیزی با مادر خود دارند و بعد از آرام شدن دوباره گریه می کنند.